Ποια μπορεί να είναι συνήθως τα αισθητηριακά ελλείμματα των ηλικιωμένων;

Το γήρας συσχετίζεται συχνά με εξασθένιση τόσο της ακοής όσο και της όρασης, η οποία όμως ποικίλει σημαντικά από άτομο σε άτομο. Τα τοιχώματα των ακουστικών οδών λεπταίνουν και τα τύμπανα σκληραίνουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την λεγόμενη πρεσβυκοή, η οποία είναι η ελαττωμένη ευαισθησία σε ήχους υψηλής συχνότητας. Οι ηλικιωμένοι δυσκολεύονται ακόμη να διακρίνουν λέξεις ομόηχες που διαφέρουν, καθώς επίσης να εντοπίσουν τη πηγή του θορύβου. Τα προβλήματα αυτά επιτείνονται σε παρατεταμένη έκθεση σε θόρυβο.

Παγκοσμίως, περισσότερα από 180 εκατομμύρια άτομα άνω των 65 ετών έχουν απώλεια ακοής η οποία παρεμποδίζει την κατανόηση στις καθημερινές συνομιλίες. Η μη βελτίωση της απώλειας της ακοής επηρεάζει σε τέτοιο βαθμό την επικοινωνία, ώστε μπορεί να συμβάλλει στην κοινωνική απομόνωση και την απώλεια της αυτονομίας, με συνακόλουθα άγχος, κατάθλιψη και γνωστική εξασθένηση. Συχνά, ο αντίκτυπος που έχει η απώλεια ακοής στη ζωή ενός ατόμου υποεκτιμάται από ανθρώπους με κανονική ακοή και η βραδύτητα στην κατανόηση της ομιλούμενης λέξης ισοδυναμεί συνήθως με ψυχική ανεπάρκεια, γεγονός που συχνά αναγκάζει το άτομο μεγαλύτερης ηλικίας να αποσυρθεί περαιτέρω.

Επιπρόσθετα με την πάροδο της ηλικίας τα μάτια χάνουν την ικανότητα παραγωγής δακρύων, ο αμφιβληστροειδής γίνεται πιο λεπτός, οι φακοί κιτρινίζουν και γίνονται πιο θολοί. Η μείωση της οξύτητας της όρασης, που συναντάται στα ηλικιωμένα άτομα, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη ζωή τους, καθώς δυσκολεύει την ικανότητα τους για αυτόνομη διαβίωση ( ντύσιμο, φαγητό, ψώνια) και επηρεάζει την κοινωνικότητα τους. Στα συνήθη προβλήματα όρασης περιλαμβάνεται η πρεσβυωπία, ο καταρράκτης, το γλαύκωμα και ο εκφυλισμός της ωχράς κηλίδας. Αυτά έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση της ευαισθησίας στις εναλλαγές φωτεινότητας, τη θόλωση της όρασης, τη μείωση της οπτικής οξύτητας, την εξασθένιση της διάκρισης λεπτομερειών, αλλά και τη μειωμένη ικανότητα διάκρισης κάποιων χρωμάτων.

Οι οπτικές διαταραχές είναι μακράν η μεγαλύτερη αιτία επιβάρυνσης από χρόνια νοσήματα, με την επιβάρυνση αυτή να είναι τρεις φορές μεγαλύτερη σε σχέση με τα ηλικιωμένα άτομα στις αναπτυσσόμενες χώρες. Τα προβλήματα όρασης μπορούν να επηρεάσουν τις διαπροσωπικές σχέσεις, να προκαλέσουν κατάθλιψη, να αποτελέσουν εμπόδιο στην πρόσβαση σε πληροφορίες και κοινωνικά μέσα, να περιορίσουν την κινητικότητα του ατόμου, καθώς επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο πτώσης και ατυχημάτων και να οδηγήσουν σε επικίνδυνη οδήγηση.