Οι αιτίες που οδηγούν σε δυσλειτουργία και μη αυτοεξυπηρέτηση των ατόμων στη τρίτη ηλικία

Ως δείκτης μέτρησης χρησιμοποιείται << τα έτη υγιούς ζωής που χάνονται λόγω δυσλειτουργίας, που υπολογίζονται με βάση τη συχνότητα εμφάνισης μιας μη θανατηφόρου νόσου και ενός συντελεστή που αντικατοπτρίζει τη σοβαρότητα της νόσου.

Σύμφωνα με τον δείκτη αυτόν, οι βασικότερες αιτίες προέρχονται από άνοια, αισθητηριακές διαταραχές, κυρίως μείωση της οπτικής και ακουστικής λειτουργίας (ιδιαίτερα στις χώρες χαμηλού και κατώτερου μεσαίου εισοδήματος), πόνο στην πλάτη και στο λαιμό, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, οστεοαρθρίτιδα, καρδιαγγειακή νόσο, καταθλιπτικές διαταραχές και σακχαρώδη διαβήτη.

Με βάση τα παραπάνω, διαπιστώνεται ότι η συντριπτική επιβάρυνση των ηλικιωμένων ανθρώπων από οποιαδήποτε μορφή ανικανότητας προέρχεται από Μη Μεταδιδόμενα Νοσήματα.

Εκτός όμως από τα μη μεταδιδόμενα νοσήματα, ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει για τα γηριατρικά σύνδρομα και τη σχέση τους με την πιθανή εμφάνιση αναπηρίας. Με τον όρο << γηριατρικά σύνδρομα>> προσδιορίζονται πολλά σύνθετα προβλημάτων υγείας, που τείνουν να παρουσιάζονται αργότερα στη ζωή και τα οποία δεν εμπίπτουν σε ξεχωριστές κατηγορίες νοσημάτων. Σε αυτά περιλαμβάνονται: η ευπάθεια, οι πτώσεις, η ακράτεια ούρων, το παραλήρημα, τα έλκη πίεσης (κατακλίσεις) κ.α.

Οι πτώσεις αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας για τους ηλικιωμένους. Μπορούν να προληφθούν με διάφορους τρόπους, όπως έρευνες για τον εντοπισμό παραγόντων κινδύνου, βελτίωση της ασφάλειας στο σπίτι, ασκήσεις βελτίωσης της ισορροπίας και προγράμματα ομαδικής εκπαίδευσης και άσκησης στο πλαίσιο της κοινότητας.